PIAS
Postpunk / Electronica

Opener One More Sip had geen toepasselijkere naam kunnen hebben. Je ruikt de alcohol walm als je luistert naar de industriële beat en de hevig vervormde stem van zanger Obaro Ejimiwe. Het nummer opent ook met een kreun, wat ook een digitale storing kan zijn, en zet daarmee de toon voor een donkere hedendaagse plaat. Ghostpoet, in het begin een soloproject van Ejimiwe en nu een band, maakt hiermee weer een stap weg van het met dubstepbeats doordrenkte jazzhop debuut Peanut Butter Blues & Melancholy Jam. Werd de gitaar op vorige plaat Sheddding Skin al meer van stal gehaald, nu is het helemaal feest. Single Trouble + Me is zelfs bijna postpunk op z’n Joy Divisions met een snuf Wovenhand. Combineer dit met af en toe een strijker, een piano, beats en de vlakke deadpan voordrachten van Ejimiwe als een hedendaagse Buster Keaton en je krijgt een idee. Het is een sterk album, maar wel eentje die soms ietwat verstikkend kan overkomen, over het urbane leven, haar donkerte, impotentie en eenzaamheid. Met bassen zo diep als putten, waarbij je maar moet afwachten wat voor narigheid je op de bodem vindt.